Δηλαδή για «ψαγμένους», όπως λέγεται στα κερκυραϊκά. Αυτός που πίνει την τσιτσιμπίρα του στο καφενείο του Αγόρη, που κάνει μακροβούτια στον Iσσο, που ξέρει πως νοικιάζοντας μια βάρκα από τις Eρμονες μπορείς να ανακαλύψεις μικρούς παραδείσους.
Γνωρίστε στη Γαρίτσα μια άλλη Κέρκυρα.
Κάποιοι λένε πως τα κύματα είχαν ξεβράσει τον Οδυσσέα στη θάλασσά της. Ωστόσο, η ακριβής τοποθεσία της ομηρικής Σχερίας, του νησιού των Φαιάκων δηλαδή, δεν έχει ακόμα εντοπιστεί. H Γαρίτσα είναι μακριά από τα αρχοντικά και τον ενετικό διάκοσμο που συναρπάζει αιώνες τώρα στην Παλιά Πόλη. Στο φινάλε της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, από τους πιο ωραίους δρόμους της Ελλάδας, ακριβώς απέναντι από την εύρωστη αρχιτεκτονικά και οικονομικά γειτονιά του «Τένις», βρίσκεται η εργατική συνοικία της Κέρκυρας, η οποία είχε κάποτε τη δική της βιομηχανική ιστορία (μακαρόνια, τσιγάρα) πριν από την επέλαση του τουρίστα. Πίνοντας καφέ ή τσίπουρα στον «κιτρινισμένο» καφενέ του Αγόρη, θα ακούσετε όμορφες ιστορίες.
Πάρτε λίγο «φρεσκαμέντο» (καθαρό αέρα), διαβάζοντας Λορέντσο Μαβίλη στο παρκάκι πλάι στο σπίτι του:
«Στους Κορφούς πρέπει να έρχονται όλοι οι νέοι Ελληνες να παίρνουν τον ευγενικό σπόρο για την καλλιέργεια γνήσιας ελληνικής φιλολογίας». Η Κέρκυρα του «Διαφωτισμού» και της «μεσογειακής αρχοντιάς» είναι διάχυτη παντού, από τα καντούνια έως τα ορεινά χωριά. Μακριά από τη φασαρία των τουριστικών μαγαζιών, το Καμπιέλο (γύρω από το μέγαρο της Περιφέρειας) είναι χάρμα οφθαλμών και αισθήσεων. Περπατάτε και αναπνέετε αγιόκλημα και γιασεμί, οι μπουγάδες κρέμονται πάνω από το κεφάλι σας, τα ανάγλυφα οικόσημα στις πόρτες των αρχοντικών μαρτυρούν δόξες, στην Πλατεία της Παναγιάς της Κρεμαστής το βενετσιάνικο πηγάδι του 1669 είναι περιτριγυρισμένο από χρώματα και θρύλους (όπως αυτός με το «αλυσοδεμένο μοσχάρι»).
Περιηγηθείτε στα χωριά και μάθετε τις λαϊκές ιστορίες που λέγονται ακόμη και σήμερα. Στους Δουκάδες θα ακούσετε για την Τζέιν Ντίγκμπι. Αφού φωτογραφίσετε το αρχοντικό των Θεοτόκηδων, θα μάθετε την ιστορία της Τζέιν, η οποία χωρίζει τον Σπύρο Θεοτόκη, γίνεται ερωμένη ενός οπλαρχηγού και ενός Γερμανού βαρώνου και, στο τέλος, τους παρατάει όλους και πέφτει στην αγκαλιά του σεΐχη Μεντζουέλ Ελ Μεζράμπ. Το Αγγελόκαστρο, κοντά στο χωριό Κρήνη, ένα πολύτιμο βυζαντινό κάστρο, χτίστηκε τον 13ο αιώνα από τον δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Δούκα – το ηλιοβασίλεμα από εδώ είναι ασυναγώνιστο. Η Κορακιάνα, σπασμένη στα δύο, Ανω και Κάτω, πήρε το όνομά της από το όρος Κοράκιο και είναι, κυριολεκτικά και μεταφορικά, άλλος κόσμος, εκτός χάρτη και εποχής. Οι πανέμορφοι Καρουσάδες πήραν το όνομά τους από τους πρόσφυγες που έφτασαν κάποτε εδώ από την πόλη Καρούσα, κοντά στην Τραπεζούντα. Και ο Αγιος Μάρκος είναι ένα ακόμα αρχοντοχώρι, που κινδύνευσε να εξαφανιστεί από την κατολίσθηση.
Βουτήξτε στις παραλίες και στους κολπίσκους της, που θα τα θυμάστε για καιρό. Αναζητήστε τους αμμόλοφους και το αχανές παραθαλάσσιο κεδρόδασος στον Ισσο, αμέσως μετά τον Χαλικούνα και δίπλα στη λίμνη των Κορισσίων. Μετά το απόκοσμο Σιδάρι, κάτι παράξενοι γεωλογικοί σχηματισμοί από ψαμμόλιθο δημιουργούν αυτό το απίθανο Κανάλ Ντ’ Αμούρ, έναν πανάρχαιο τόπο αγάπης. Σύμφωνα με το θρύλο, όποιος ξεκινήσει κολυμπώντας από τη μία είσοδο του καναλιού και έχει τα κότσια να συνεχίσει θα συναντήσει στην έξοδο το ταίρι του. Οσοι αντέχουν το περπάτημα αποζημιώνονται 20 λεπτά αργότερα από τη Μυρτιώτισσα, μια απίθανη παραλία.
Facebook
Twitter
Instagram
RSS