Στίχοι αόριστοι, αφαιρετικοί, ανοιχτοί σε πολλές ερμηνείες, και συχνά αυτό είναι κάτι όμορφο που συναντάμε σε πολλά τραγούδια. Ο καλλιτέχνης δεν θέλει πάντα να καθοδηγεί, να μας παίρνει απ’ το χέρι και να μας εξηγεί ένα προς ένα ό, τι έχει στο μυαλό του. Συχνά θέλει να το ανακαλύψουμε μόνοι μας, κι αν αποτύχουμε, να δώσουμε έστω μία δική μας ερμηνεία που θα μας ικανοποιεί, που θα κάνει το τραγούδι δικό μας, να το νιώθουμε όπως εμείς θέλουμε.
Απ’ την άλλη όμως, υπάρχουν φορές που ενώ ο καλλιτέχνης σου εξηγεί ακριβώς το σκεπτικό του, το νόημα πίσω απ’ τους στίχους, εσύ/εγώ/όλοι μας αρνούμαστε να το δούμε. Αφήνουμε τη μουσική να μας παρασύρει ή κολλάμε στους στίχους που μας “συμφέρουν”.
Ακολουθούν πέντε τέτοιες περιπτώσεις διάσημων τραγουδιών, που άλλο ακούμε και άλλο νομίζουμε ότι ακούμε. Και που συνήθως δεν είναι και τόσο “αθώο”.
JAMES BLUNT – BEAUTIFUL
Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι το “Beautiful” είναι απλώς ένα ακόμη τραγούδι αγάπης γεμάτο σορόπια, όπως το “When I See You Smile” ή το “You Were Meant For Me”. Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι, η όχι και τόσο δυναμική φύση του τραγουδιού, ενθαρρύνει τους ακροατές να στέκονται και να προσέχουν επιλεκτικά μόνο ορισμένους στίχους. “Είδα έναν άγγελο (…) Μου χαμογέλασε στο μετρό (…) Είσαι όμορφη / Είσαι όμορφη / Είσαι όμορφη, είναι αλήθεια”.
Στην πραγματικότητα, ο James Blunt σιχαίνεται αυτήν την παρερμηνεία. Σε συνέντευξή του στην Huffington Post είχε εξηγήσει ότι “το ‘Beautiful’ δεν είναι αυτό το απαλό ρομαντικό γαμ@#$% τραγούδι. Πρόκειται για έναν τύπο που είναι άγρια μαστουρωμένος και που καταδιώκει την κοπέλα κάποιου άλλου στο μετρό, όσο αυτός ο άλλος είναι εκεί μπροστά του. Θα πρέπει να τον κλείσουν στο ψυχιατρείο ή σε καμιά φυλακή επειδή είναι κάποιου είδους ανώμαλος”.
Αν διαβάσει κανείς προσεκτικά τους στίχους, τότε ναι, είναι ξεκάθαρο ότι αυτή είναι η πραγματική ιστορία που αφηγείται το τραγούδι. Ωστόσο, παρότι οι στίχοι χτίζουν μια συγκεκριμένη εικόνα, η φήμη του τραγουδιού που το θέλει ως ένα ανελέητα ερωτικό τραγούδι, έχει ζωγραφίσει μια άλλη εικόνα.
FOSTER THE PEOPLE – PUMPED UP KICKS
Το “Pumped Up Kicks” είναι άλλο ένα πιασάρικο κομμάτι, το οποίο ήταν αρκετό για να μετατρέψει τους Foster the People σε ένα από τα πιο γνωστά indie συγκροτήματα στις αρχές της δεκαετίας του 2010.
Αν και το συγκρότημα δεν θα επαναλάμβανε ποτέ την επιτυχία του, το τραγούδι έχει καταφέρει να επιβιώσει μέχρι σήμερα, συνεχίζοντας να παίζεται συχνά στα ραδιόφωνα όλου του γνωστού σύμπαντος.
Ίσως το πιο ελκυστικό του πλεονέκτημα είναι η εκπληκτικά απλή μπασογραμμή του, που ανεβοκατεβαίνει χωρίς να αλλάζει κυριολεκτικά ούτε μία νότα καθ’ όλη τη διάρκεια του τραγουδιού. Και που το κάνει κάτι παραπάνω από ένα χαρούμενο τραγουδάκι στα αυτιά μας.
Εντούτοις, ολόκληρο το τραγούδι μιλάει για έναν ψυχικά διαταραγμένο έφηβο που αποφασίζει να μπει μέσα σε ένα σχολείο και να αρχίσει να πυροβολεί αδιακρίτως.
“Βρήκε ένα εξάσφαιρο στην ντουλάπα του μπαμπά του, σε ένα κουτί με διασκεδαστικά πράγματα και δεν ξέρω καν τι / Αλλά έρχεται για σένα, ναι, έρχεται για σένα” και μετά “Όλα τα άλλα παιδιά με τα ακριβά παπούτσια / Καλύτερα να τρέξεις, καλύτερα να τρέξεις, να ξεπεράσεις το όπλο μου” και μετά “Περίμενα πολύ καιρό / Ναι, το επιδέξιο χέρι μου είναι τώρα μια σκανδάλη που την τραβάει κανείς γρήγορα”.
Ίσως παραείναι ένα ευαίσθητο θέμα για να έχει γίνει τόσο μεγάλη ραδιοφωνική επιτυχία.
OUTKAST – HEY YA
ΟΚ, το κομμάτι τα σπάει, ας το προσπεράσουμε αυτό γρήγορα, δεν τίθεται καν προς συζήτηση.
Το “Hey Ya” πήρε ό,τι είχαν χτίσει οι OutKast στη χιπ χοπ σκηνή της Ατλάντα και το επέκτεινε στα μήκη και τα πλάτη όλου του σύμπαντος της μουσικής. Η κολλητική του μελωδία και ο ελκυστικός ξεσηκωτικός του ρυθμός έχουν κάνει το τραγούδι να αγαπηθεί από κλάμπερς μέχρι τύπους που τους αρέσει να αυτοσαρκάζονται στα καραόκε. Και με ένα ρεφρέν που απλώς επαναλαμβάνει το “Hey ya” ξανά και ξανά, οι περισσότεροι ακροατές αισθάνονται ικανοποιημένοι με το να μένουν εκεί, να το απολαμβάνουν και να μη “σκάβουν βαθύτερα”.
Είναι τόσο πιασάρικο και ανεβαστικό, που ακόμα και όταν ανακαλύπτεις τους πιο σκοτεινούς του στίχους, πιθανότατα να είσαι ακόμα σε πολύ διαφορετική διάθεση ώστε να δώσεις σημασία. Αλλά αυτοί οι στίχοι παραμένουν εκεί και διηγούνται την ιστορία ενός νεαρού ζευγαριού που δεν μπορεί να βρει την ευτυχία και δεν έχει καμία διάθεση να προσπαθήσει.
Ένας στίχος λέει, εν μέρει, “Τα βρίσκουμε / αλλά ο χωρισμός είναι πάντα καλύτερος όταν εμπλέκονται συναισθήματα… Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα / Τότε γιατί η αγάπη να είναι η εξαίρεση; / Γιατί, λοιπόν, είμαστε ακόμα σε άρνηση όταν ξέρουμε ότι δεν είμαστε ευτυχισμένοι εδώ;”.
Όχι και τόσο το χαρούμενο αγαπησιάρικο τραγουδάκι που νομίζαμε.
JOHNNY CASH – I’VE BEEN EVERYWHERE
Περίπου το 99% του “I’ve Been Everywhere” του Johnny Cash υποδηλώνει ότι δεν πρόκειται για τίποτα περισσότερο από ένα απλοϊκό ανάλαφρο τραγούδι. Αφηγείται την ιστορία ενός τύπου που κάνει ωτοστόπ και που εκμυστηρεύεται σε έναν φορτηγατζή όλα τα μέρη της Αμερικής που έχει γυρίσει με ένα σακίδιο στην πλάτη.
Και πράγματι τα μέρη αυτά είναι εντυπωσιακά πολλά, έχει πάει παντού -από το νότιο άκρο της Νότιας Αμερικής μέχρι τον Καναδά, σταματώντας σε δεκάδες πόλεις ενδιάμεσα, από μικρές πόλεις των νότιων ΗΠΑ έως μεγάλες παράκτιες πόλεις. Φαίνεται να ζει πραγματικά το όνειρο κάθε νομάδα.
Υπάρχει όμως μία μικρή λεπτομέρεια, που βρίσκεται κολλημένη ακριβώς στο τέλος μιας λίστας πόλεων και που αποτελεί την κατά κάποιον τρόπο ομολογία του: “Είμαι δολοφόνος”, τραγουδάει.
Και αυτό κάνει λίγο πιο ανησυχητικό το γεγονός ότι ήταν παντού.
THE 88 – AT LEAST IT WAS HERE
Λογικά, αν ξέρεις αυτό το τραγούδι τότε είσαι ένας ακόμη από τους εκατομμύρια φανς του Community, μίας από τις καλύτερες κωμικές σειρές που έχει δείξει ποτέ η τηλεόραση.
Και όπως σχεδόν κάθε θέμα κωμικής σειράς που μπορείς να φανταστείς, σε τραβάει γρήγορα μέσα με μια ελαφριά, περιπλανώμενη μελωδία που προσφέρεται για να κοπεί σε κομμάτια τριάντα δευτερολέπτων. Είναι ένα κομμάτι ανάλαφρο, με πλήκτρα και αφήνει την αίσθηση που αφήνει να μιλάει πιο δυνατά από τους στίχους του. Εν ολίγοις, κάνει ό,τι κάνουν τα θέματα sitcom και σου δίνει μία ωραία αίσθηση.
Και μετά μαθαίνεις πραγματικά τους στίχους…
Οι πλήρεις στίχοι της συντομευμένης έκδοσης για την τηλεόραση είναι “δώσε μου λίγο σχοινί, δέσε με σε ένα όνειρο / Δώσε μου την ελπίδα για να ξεμείνω από όρεξη/ Κάποιος είπε ότι μπορεί να είναι εδώ / Θα μπορούσαμε να μας να δεθούμε με σκοινί, να πεθάνουμε σε ένα χρόνο / Αλλά δεν μπορώ να μετρήσω τους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε να μείνω / Ένας ένας, όλοι απλά σβήνουν”.
Πρακτικά, σε οποιοδήποτε πλαίσιο κι αν τον βάλεις, ο συνδυασμός του “σχοινιού” και του “δεν έχουμε κανένα λόγο να μείνουμε εδώ” είναι μια συνταγή που προμηνύει μία τραγωδία. Και δεν χρειάζεται καν να μιλήσουμε για τα “να πεθάνουμε” και “δεμένοι”. Ο καθένας μπορεί να δώσει όποια ερμηνεία θέλει, πάντως σίγουρα απέχει πολύ
Περισσότερα στον KIIS FM 95.8 Κέρκυρας και Ιονίων Νήσων
Facebook
Twitter
Instagram
RSS