Έχετε ακούσει ποτέ τον ουρανό να γελάει; Εγώ ναι, πολλές φορές περπατώντας στην παλιά πόλη της Κέρκυρας. Σηκώνω το βλέμμα ψηλά και κάθε φορά βλέπω τα χελιδόνια στις σκεπές των κτισμάτων να τιτιβίζουν και να κουτσομπολεύουν τα επίγεια τεκταινόμενα και τους ανθρώπους. Αυτός ο ήχος, σαν γέλιο, είναι από τους πιο χαρακτηριστικούς της Κέρκυρας, αυτός και η τραγουδιστή προφορά των ντόπιων που δεν ξεχνιέται ποτέ.
Η Κέρκυρα στάθηκε τυχερή. Ο σεισμός του 1953, που ισοπέδωσε Κεφαλονιά και Ζάκυνθο, δεν την άγγιξε και έτσι η παλιά πόλη του νησιού παρέμεινε όρθια ενώ από το 2007 χαρακτηρίστηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Το παλαιότερο κτίριο της θεωρείται αυτό που βρίσκεται στο νούμερο 18 της οδού Φιλελλήνων και χρονολογείται από το 1497.
Ως ντόπια κάθε γωνιά της Παλαιάς Πόλης είναι αγαπημένη μου. Νομίζω το μυστικό είναι να μη χαράξετε μια συγκεκριμένη διαδρομή βόλτας αλλά να αφεθείτε να χαθείτε στα καντούνια και όπου σας βγάλει. Άλλωστε, όπου και να σας βγάλει η πόλη θα σας αποζημιώσει. Το Λιστόν, η Σπιανάδα, η Άνω Πλατεία, το Παλαιό και το Νέο Φρούριο, το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης είναι μερικά από τα sos, από τα σημεία εκείνα που είναι αδύνατον να αγνοήσετε. Πέρα όμως από τα προφανή, η Παλιά Πόλη κρύβει κι άλλα πολλά διαμάντια που αξίζει να ανακαλύψετε. Πάμε να δούμε μερικά από αυτά.
Η πλατεία Δημαρχείου με τον ναό του Σαν Τζάκομο δηλαδή την καθολική μητρόπολη Κέρκυρας και το κτίριο του δημαρχείου που η κατασκευή του ξεκίνησε το 1663 και ολοκληρώθηκε 30 χρόνια αργότερα για να στεγάσει την πρώτη όπερα του ελλαδικού χώρου είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τοπόσημα της Παλιάς Πόλης. Στην ίδια πλατεία μπορείτε να απολαύσετε το καφέ ή το κοκτέιλ σας (αναλόγως την ώρα) στο Picollo Espresso Bar (Δημάρχου Κόλλα 21-25) και στο Puppet (Ευαγγελιστρίας 1) που λειτουργεί και ως boutique guest house με τέσσερα κουκλίστικα δωμάτια.
Τα Μουράγια, είναι μια από τις πιο όμορφες συνοικίες της Παλιάς Πόλης με θέα τη θάλασσα. Μεταξύ άλλων εκεί βρίσκεται και το Μουσείο Σολωμού, στο κτίριο που έζησε τα τελευταία 25 χρόνια της ζωής του ο εθνικός μας ποιητής. Το κτίριο αναστηλώθηκε, αφού είχε υποστεί μεγάλες ζημιές από τον ιταλικό βομβαρδισμό κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και πλέον στεγάζει μια πολύτιμη συλλογή προσωπικών αντικειμένων του Σολωμού. Στα Μουράγια βρίσκεται και ο ναός της Αντιβουνιώτισσας που είναι ταυτοχρόνως ένα μοναδικό αξιοθέατο αφού αποτελεί το αξιολογότερο, αρχαιότερο, πληρέστερο και καλύτερα διατηρημένο παράδειγμα «επτανησιακής βασιλικής» που σώζεται στην Κέρκυρα, και μουσείο που φιλοξενεί μια πλούσια συλλογή έργων σπουδαίων αγιογράφων από τον 15ο έως τον 19ο αιώνα.
Πέρα από την Αντιβουνιώτισσα και φυσικά τον Άγιο Σπυρίδωνα στην Παλιά Πόλη της Κέρκυρας βρίσκονται και άλλοι ναοί με μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και έργα σπουδαίων αγιογράφων. Η Παναγία Μανδρακίνα βρίσκεται ανάμεσα στο Μποσκέτο και τον Κήπο του Λαού. Είναι μικρή πορτοκαλοκόκκινη εκκλησία με χαρακτηριστικό καμπαναριό, τετράπλευρο και πυργοειδές με κόκκινη απόληξη. Ο ναός του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου απέναντι απ’ την πλακάδα τ’ Αγιού είναι μια τετράπλευρη βασιλική και περιβάλλεται με νάρθηκα από τρεις πλευρές και χρονολογείται από τα τέλη του 15ου αιώνα. Το τέμπλο του Αγίου Ιωάννη είναι από κερκυραϊκό μάρμαρο, ενώ το αρτοφόριο της Αγίας Τράπεζας είναι ρώσικης τεχνοτροπίας. Στον συγκεκριμένο ναό εκκλησιάζονταν, μεταξύ άλλων, ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο Διονύσιος Σολωμός, ο Ιάκωβος Πολυλάς και ο Νικόλαος Μάντζαρος. Μέσα στον ναό λειτουργεί και εκκλησιαστικό μουσείο. Σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται η Παναγία των Ξένων, τρίκλιτη βασιλική, που ιδρύθηκε από τον ιερομόναχο Νικόδημο Κολήτζα ως θρησκευτικό καταφύγιο για όσους Ηπειρώτες (και όχι μόνο) μετανάστευσαν στην Κέρκυρα για να ξεφύγουν από την τουρκοκρατούμενη Ελλάδα και λειτουργεί από το 1689. Η Μητρόπολη της Κέρκυρας στη Σπηλιά, είναι χτισμένη σε ρυθμό τρίκλιτης βασιλικής με στυλ της Αναγέννησης, και χρονολογείται στα 1577· έργα του Μιχαήλ Δαμασκηνού (Παναγία, Άγιος Γεώργιος), ο Μυστικός Δείπνος του Παραμυθιώτη και ο Άγιος Γοβδελάας του Εμμανουήλ Τζάνε κοσμούν το εσωτερικό του ναού, με σπουδαιότερο την αμφίπλευρη εικόνα της Παναγίας Δημοσιάνας.
Το Μποσκέτο είναι ένας πανέμορφος, μικρός κήπος από όπου μπορείτε να δείτε σε όλο της το μεγαλείο την τάφρο του Παλαιού Φρουρίου. Το ολάνθιστο Μποσκέτο, που στα ιταλικά σημαίνει μικρό άλσος, είναι σχεδιασμένο σύμφωνα με τους κήπους της Αναγέννησης. Σιντριβάνια, πέτρινα παγκάκια, προτομές συγγραφέων και φιλελλήνων που έζησαν στην Κέρκυρα και φυσικά πολλά λουλούδια, δέντρα και φυτά συνθέτουν ένα σκηνικό που μοιάζει να βγήκε από ταινία. Τα μπάνια του Αλέκου. Εάν καθώς βολτάρετε στην Παλιά Πόλη σας έρθει η όρεξη να ρίξετε μια βουτιά τότε μπορείτε να την κάνετε, αρκεί να φοράτε το μαγιό σας. Στο Φαληράκι, πίσω από το Ανάκτορο των Μιχαήλ και Γεωργίου, δηλαδή το Ασιατικό Μουσείο, οι κάτοικοι της Παλιάς Πόλης συνηθίζουν εδώ και δεκαετίες να κάνουν ένα σύντομο μπανάκι. Υπάρχει πλακόστρωτο για να απλώσετε την πετσέτα σας και να κάνετε ηλιοθεραπεία μετά το μακροβούτι σας έχοντας θέα στο Παλαιό Φρούριο. Η ονομασία «μπάνια του Αλέκου» ήρθε από την ψησταριά Αλέκος που κάποτε βρισκόταν εκεί. Τώρα στο Φαληράκι υπάρχουν café για να καθίσετε, με νοτισμένα ακόμη μαλλιά, μετά το μπάνιο σας. Το παγωτό του Παπαγιώργη (Νικηφόρου Θεοτόκη 32) δίπλα από την πλακάδα τ’ Αγιού (ένας είναι ο Άγιος στην Κέρκυρα). Το ζαχαροπλαστείο λειτουργεί από το 1924 και φημίζεται για όλα του τα γλυκά αλλά κυρίως για το παγωτό του. Είναι ανοιχτό από το πρωί αλλά ειδικά το βράδυ η ουρά για παγωτό φτάνει μέχρι έξω, ευτυχώς τα παιδιά που εξυπηρετούν είναι ταχύτατα και δεν θα καθυστερήσετε. Οι Ιταλοί το εγκωμιάζουν, έχει μεγάλη ποικιλία σε γεύσεις, η καλύτερη είναι η «κουμ κουάτ», μπορείτε να ακούγεται φολκλόρ και τουριστικό, αλλά το παγωτό κουμ κουάτ του Παπαγιώργη είναι φίνο και αρωματικό και βγαίνει και σε κρέμα και σε σοκολάτα υγείας· προσωπικά προτιμώ την πρώτη επιλογή.
Η θέα από το κορυφή του ξενοδοχείου Cavalieri (Ιωάννη Καποδίστρια 4) και συγκεκριμένα από το roof garden restaurant bar του που κόβει την ανάσα. Στα πόδια σας η Άνω Πλατεία, δηλαδή το ανατολικό τμήμα της Σπιανάδας, όπου μπορείτε να διακρίνετε το Περιστύλιο του Μαίτλαντ, νεοκλασικό μνημείο σε σχήμα ροτόντας που χτίστηκε το 1821, το πράσινο Πάλκο στο οποίο οι φιλαρμονικές της πόλης δίνουν υπαίθριες συναυλίες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες και το μνημείο προς τιμήν της ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα· στο βάθος εκτείνεται και η υπόλοιπη Σπιανάδα με το γήπεδο του κρίκετ και το σιντριβάνι ή πηγάδι του Βαγιανού, όπως είναι γνωστό. Στο restaurant bar του Cavalieri θα πιείτε το κοκτέιλ σας θαυμάζοντας το μοναδικό Παλαιό Φρούριο αλλά και τον κόλπο της Γαρίτσας εκεί που το φως από το φεγγάρι φωτίζει τα νερά του Ιονίου.
Τα μπαρ της πόλης που είναι από νωρίς ανοιχτά για να πιείτε καφέ, χυμό ή τσιτσιμπύρα σε ένα διάλειμμα από τις βόλτες σας στα καντούνια ή ποτά και κοκτέιλ μέχρι αργά το βράδυ καθώς χαζεύετε την περαντζάδα. Το Liston Gastrotheque, φυσικά στο Λιστόν, ανοιχτό από νωρίς για πρωινό μέχρι το βράδυ με ιδιαίτερα κοκτέιλ που παντρεύουν κλασικές συνταγές με τοπικά προϊόντα όπως το Venetian Spritz με απεριτίφ, λικέρ κουμ κουάτ αρωματισμένο με φράουλες, αφρώδες οίνο και σπιτική σόδα. Το Μικρό Καφέ στη Νικηφόρου Θεοτόκη το αγαπούν οι ντόπιοι, οι τουρίστες, τα σκυλιά, όλοι. Τα τραπεζάκια του γεμίζουν κάθε καλοκαίρι και ειδικά οι “VIP θέσεις” κάτω από την ολάνθιστη πέργολα, στο μικρό ταρατσάκι, είναι περιζήτητες. Το Πολύτεχνο, στις παρυφές του Νέου Φρουρίου, είναι ένας πολυχώρος διασκέδασης και τέχνης. Ωραίες μουσικές, εικαστικές εκθέσεις, κοκτέιλ δίπλα από τα τείχη του Νέου Φρουρίου και όλος ο καλός, εναλλακτικός κόσμος της πόλης μαζεύεται εδώ για να απολαύσει τη βραδιά του. Εάν προτιμάτε πιο mainstream καταστάσεις και θέα προς θάλασσα θα κατευθυνθείτε προς το Azur στο Ναυτικό Όμιλο Κέρκυρας, όπου πίνοντας signature cocktails θα παίξετε το παιχνίδι «σε ποιο μεγιστάνα ανήκει αυτό το κότερο;» καθώς όλες οι υπερπολυτελείς θαλαμηγοί αγκυροβολούν στον κόλπο της Γαρίτσας. Ένα προτελευταίο κοκτέιλ στο Bristol, με την εντυπωσιακή διακόσμηση και την σχεδόν απαραίτητη δήλωση παρουσίας -δεν έχει βγει για ποτό εάν δεν έχεις πιεί τουλάχιστον ένα στο Bristol-, κι ένα τελευταίο στον Κοχλία στο Λιστόν, γιατί και οι Κερκυραίοι εκεί κλείνουν τη βραδιά τους.
Τα εστιατόρια της πόλης. Για ιταλικό στο La Cucina (Moυστοξύδου 13 & Γκίλφορντ) που από το 1993 έχει κερδίσει την εκτίμηση των Κερκυραίων, στο Del Sole (Γκίλφορντ 17) που επίσης αγαπούν οι ντόπιοι και στο Limoncello που από το καλοκαίρι του 2020 σερβίρει ιταλικά πιάτα στην Κοφινέτα. Η πιο κλασική και εγγυημένη επιλογή για κερκυραϊκή κουζίνα –σοφρίτο, μπουρδέτο, παστιτσάδα- είναι το εστιατόριο Rex (Καποδιστρίου 66), που από το 1932 κρατά ψηλά τον πήχη της ποιότητας. Η προνομιακή του θέση στο καντούνι της Καποδιστρίου, πρώτος παράλληλος πλακόστρωτος δρόμος από το Λιστόν, σας τοποθετεί στην καρδιά της Παλιάς Πόλης, εκεί που πάλλεται η καθημερινή ζωή της.
Συνταγές κερκυραϊκές αλλά και από την υπόλοιπη Ελλάδα θα γευτείτε στο Ταβερνάκι της Μαρίνας (Βελισσαρίου 35) στην Οβριακή συνοικία, δίπλα από τη Σπηλιά, που η κουζίνα του διακρίνεται για τη «μαμαδίστικη» διάθεσή της. Ξεχωριστή εμπειρία αποτελεί και το εστιατόριο του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου Κέρκυρας που βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα και συγκεκριμένα στο Μανδράκι μέσα στο Παλαιό Φρούριο της Κέρκυρας, σερβίροντας μεσογειακά πιάτα με φινετσάτη επίγευση. Για τσιμπολόγημα με συνοδεία άφθονης μπύρας –προτιμήστε την κερκυραϊκή κόκκινη τη βαρελίσια και δεν θα το μετανιώσατε- το Φιρί Φιρί Beer House (1η πάροδος Σολωμού 1) στους πρόποδες του Νέου Φρουρίου είναι η ιδανική επιλογή.
Για το τέλος άφησα το αγαπημένο μου σημείο μέσα στην Παλιά Πόλη της Κέρκυρας. Πρόκειται για την κουκλίστικη πλατεία της Κρεμαστής, ένα σκηνικό τόσο αναπάντεχα όμορφο που συγκινεί. Στην πλακόστρωτη πλατεία βρίσκεται ο ναός της Παναγίας Κρεμαστής του 16ου αιώνα, με το χαρακτηριστικό κρεμαστό φαναράκι της, το πέτρινο βενετσιάνικο πηγάδι του 17ου αιώνα, τα γύρω κτίρια με τα χαρακτηριστικά, γήινα κερκυραϊκά χρώματα στις προσόψεις τους και το εστιατόριο Βενετσιάνικο Πηγάδι, που από το 2014 βάζει τη δική του, υψηλής γαστρονομίας νότα, στο μοναδικό ψηφιδωτό της Παλιάς Πόλης της Κέρκυρας. Όχι δεν είναι όνειρο είναι η ομορφιά που μια φορά να αντικρίσεις δεν θα την ξεχάσεις ποτέ.
Facebook
Twitter
Instagram
RSS