Ποιο ήταν όμως το αληθινό turning point όπου η μουσική (και οι μουσικοί) μπήκαν στην υπηρεσία της αυτής μεγαλειότητας του εταιρικού χρήματος;
Οι Clash είχαν πει το 1977 μέσα από τους στίχους του «White Man in Hammersmith Palais» για κάποιους άλλους μουσικούς για τους οποίους θεώρησαν ότι «πουλήθηκαν» στις εταιρείες και το κεφάλαιο ότι «μετέτρεψαν την επανάσταση σε χρήματα».
Εννοούσαν ότι πολλοί σπουδαίοι καλλιτέχνες δεν ακολούθησαν τον λιγότερο ταξιδεμένο δρόμο της δημιουργίας και της τέχνης αλλά προτίμησαν τα κέρδη που τους περίμεναν στο τέλος της λεωφόρου της εμπορευματοποίησης.
Ποιο ήταν όμως το αληθινό turning point όπου η μουσική (και οι μουσικοί) μπήκαν στην υπηρεσία της αυτής μεγαλειότητας του εταιρικού χρήματος; Το 2000 όταν ο Στινγκ εξαργύρωνε την εφήμερη επιτυχία των Police με μια αξιόλογη σόλο καριέρα, κυκλοφόρησε το νέο του άλμπουμ με τίτλο «Brand New Day» στο οποίο περιλαμβανόταν το σινγκλ «Desert Rose».
Οι πωλήσεις δεν πήγαιναν όπως περίμενε ο Στινγκ και τότε ο μάνατζερ του, Μάϊλς Κόουπλαντ, είχε την ιδέα που πλέον αποκαλείται διεθνώς ως «sync licensing»: στο βίντεο κλιπ του τραγουδιού ο Στινγκ κυκλοφορούσε με μια Jaguar S-Type. Ο Κόουπλαντ προσέγγισε την αυτοκινητοβιομηχανία με την ιδέα η επόμενη διαφημιστική της καμπάνια να χρησιμοποιήσει ως πρόσωπο τον Στινγκ και ως μουσική υπόκρουση το «Desert Rose».
Η ιδέα έπιασε, με το τραγούδι να μπαίνει στο ΤΟΠ -20 σε ΗΠΑ, Βρετανία και άλλες 10 χώρες –και έτσι ξεκίνησε η επανάσταση της κερδοφορίας μέσω της χρήσης διάσημων σινγκλς σε διαφημιστικά σποτς.
Περισσότερα στον KIIS FM 95.8 Κέρκυρας και Ιονίων Νήσων
Facebook
Twitter
Instagram
RSS